Werkgever verhuist

23-07-2017

Wat zijn je rechten als je werkgever ineens besluit om met het hele bedrijf te verhuizen? Lees hier of er een maximum reistijd is. 

Adviesrecht ondernemingsraad

Wettelijk is niets vastgelegd over de gevolgen voor een werknemer bij een verhuizing van het bedrijf van zijn werkgever. En het staat een werkgever in principe vrij om zijn bedrijfsactiviteiten elders voort te zetten. Wel moet hij eerst advies van de ondernemingsraad vragen. Maar als die negatief adviseert, mag de werkgever dat naast zich neerleggen. De ondernemingsraad kan dan beroep instellen bij de ondernemingskamer van het Gerechtshof in Amsterdam.

Rechtspositie werknemers

Voor werknemers kan een verhuizing problematisch zijn als de reistijd enorm toeneemt. Vaak treffen werkgevers maatregelen om dergelijke nadelige gevolgen voor een gedeelte op te vangen. Zo kunnen ze werknemers aanbieden om mee te verhuizen met een vergoeding voor de verhuiskosten. Of ze spreken af dat een deel van de reistijd voor een bepaalde periode als werktijd geldt.  

Als een werknemer van zijn dienstverband af wil omdat hij niet wil meeverhuizen en hij zijn nieuwe reistijd onacceptabel vindt, dan is dat in principe voor zijn eigen risico. Wel moet de werkgever zich, zeker bij een lang dienstverband, inspannen om een oplossing te vinden. Als de werkgever in het geheel niets doet, kan de werknemer overwegen om zelf ontbinding van zijn arbeidsovereenkomst te vragen met een ontslagvergoeding.

Maximale totale reistijd

In Nederland geldt een ongeschreven regel dat de maximale reistijd in totaal niet meer dan drie uur mag bedragen. Blijft de reistijd (na een verhuizing) daaronder, dan staat de werknemer minder sterk als hij bezwaar maakt tegen de verhuizing.

Moet de werknemer voortaan langer dan drie uur reizen en neemt hij daarom zelf ontslag of vraagt hij om ontbinding van zijn arbeidsovereenkomst, dan krijgt hij bij de aanvraag van een WW-uitkering niet te horen dat hij verwijtbaar werkloos is.

Van Houten naar Etten-Leur

Een werknemer is vanaf 1988 bij een bedrijf in dienst als logistiek manager. Hij verdient daarmee drieduizend euro bruto per maand. In maart 2004 laat de werkgever weten dat het bedrijf in juli zal verhuizen van Houten naar Etten-Leur. De werknemer laat weten dat deze verhuizing voor hem lastig is, mede gelet op de zorg voor zijn oude moeder die bij hem inwoont. Ook de reistijd van in totaal 5,5 uur is voor hem te lang. De werkgever houdt echter voet bij stuk en wil in het geheel niet tegemoet komen aan de bezwaren van de werknemer. De werknemer besluit zelf een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst in te dienen bij de kantonrechter. Ook vraagt hij om een ontslagvergoeding.

De kantonrechter oordeelt dat de werkgever zijn taak als ‘goed werkgever' heeft verzaakt door niet te reageren op vragen van de werknemer. Gelet op de zeer korte termijn waarop de verhuizing moest plaatsvinden, had hij zijn medewerkers daar snel en volledig over moeten informeren. Ook had hij naar hun persoonlijke omstandigheden moeten kijken. Zeker toen de betreffende werknemer aangaf dat hij met het openbaar vervoer 5,5 uur onderweg zou zijn.

De werkgever heeft niet onderzocht of de man op bepaalde dagen vanuit huis zou kunnen werken, terwijl dit wel van hem mocht worden verlangd, gezien de persoonlijke omstandigheden van de werknemer. De kantonrechter stelt de ontslagvergoeding vast op ruim tachtigduizend euro.

(Kantonrechter Utrecht, 12 oktober 2004)