Geen toestemming voor vakantie

Kan je werkgever een stokje steken voor een geplande vakantie?

Opnemen vakantie

Het staat de werknemer vrij om te bepalen wanneer hij zijn vakantie opneemt. Hij geeft de geplande de vakantie door aan de werkgever en de werkgever stelt dan de vakantie vast.

De werkgever kan de geplande vakantie weigeren indien hij hiervoor gewichtige redenen heeft. Hij moet deze redenen kenbaar maken binnen twee weken nadat de werknemer zijn vakantiewensen kenbaar heeft gemaakt.

Als de werkgever niet binnen twee weken bezwaar maakt, dan wordt de vakantie geacht te zijn vastgesteld overeenkomstig de wens van de werknemer.

Gewichtige redenen

Het is niet precies duidelijk wat onder gewichtige redenen wordt verstaan en er zijn ook weinig rechtelijke uitspraken over. Dat er weinig uitspraken zijn, zal te maken hebben met het feit dat de werkgever en werknemer er meestal wel in goed onderling overleg uitkomen. 

Maar uit de uitspraken die er wel zijn, blijkt dat er niet snel sprake is van een gewichtige reden. Zo blijkt dat ook uit een uitspraak van het Gerechtshof te Den Bosch. Het ging in deze zaak om een werknemer die als productiemedewerker bij een levensmiddelenbedrijf werkte.

Hij vroeg op 25 september 2013 per e-mail of hij in de periode van 23 december 2013 tot en met 31 december 2013 vakantie mocht opnemen. De werkgever reageerde nog dezelfde dag, met de mededeling dat de vakantieaanvraag nog niet kon worden goedgekeurd. Daarbij gaf de werkgever aan dat hij eerst wilde inventariseren welke werknemers allemaal vrij wilden met de feestdagen.

Vervolgens liet de werkgever op 18 december 2013 weten dat de vakantieaanvraag zou worden ingewilligd, behalve voor 23 december 2013. De werknemer was het hier niet mee eens, want hij had inmiddels een appartement gehuurd. De werkgever heeft de werknemer toen laten weten dat als hij niet verschijnt op 23 december 2013, hij op staande voet zou worden ontslagen. En zo geschiedde.

De werknemer heeft toen de vernietigbaarheid van het ontslag op staande voet ingeroepen en stelde een loonvorderingsprocedure in. De kantonrechter stelde de werkgever in het gelijk, want de werknemer wist kort na zijn vakantieaanvraag dat de werkgever de vakantie nog niet kon goedkeuren. Bovendien was de werknemer gewaarschuwd voor de gevolgen als hij niet zou verschijnen.