Genezingsproces werknemer

Moet een zieke werknemer de voorgestelde behandeling door de bedrijfsarts opvolgen, of kan hij zelf een arts kiezen? Diana Simons legt uit.

Medische behandeling werknemer

Werkgevers die bij ziekte van een werknemer ten minste 70 procent van het loon moeten doorbetalen, hebben een groot belang bij een spoedig herstel van de zieke werknemer. Ze hebben er ook belang bij dat de werknemer volledig meewerkt aan zijn genezingsproces. Maar hoe ver kan de werkgever gaan? Kan hij van de werknemer verlangen dat hij een medische behandeling die wordt geadviseerd door de bedrijfsarts opvolgt?

Dit kwam aan de orde in een zaak van een werkneemster die vanaf 1999 voor een bedrijf werkte als financial controller. In 2010 heeft zij een functioneringsgesprek gehad en de werkgever heeft toen voorgesteld dat zij een lagere functie zou gaan vervullen omdat zij haar functie niet goed vervulde. In december 2011 meldt de werkneemster zich ziek en de bedrijfsarts heeft psychische interventie geadviseerd bij HSK. De werkneemster wil dit, haar huisarts heeft haar doorgestuurd naar een psychologe.

De werkgever heeft ook mediation voorgesteld, maar de werkneemster voelt zich te ziek om mee te werken aan mediation. De werkgever besluit de loonbetaling stop te zetten omdat de werkneemster haar genezingsproces belemmert. De werkneemster spant een procedure aan en vordert doorbetaling van haar loon.

Vrijheid keuze arts / lichamelijke integriteit

Tijdens de zitting voert zij aan dat zij niet haar genezing belemmert en dat zij zelf mag bepalen door welke arts zij zich laten behandelen. De kantonrechter te Amsterdam oordeelt op 22 mei 2012 dat de werkneemster een grote vrijheid heeft om te bepalen op welke wijze zij wenst te genezen. Die vrijheid is gebaseerd op het recht op lichamelijke integriteit dat in de grondwet is vastgelegd.

Als de werknemer het grondrecht op zodanige wijze uitoefent door elke vorm van genezing af te slaan en een onconventionele wijze van genezing voor ogen heeft, dan kan de werkgever de loonbetaling stopzetten. Gedacht kan worden aan de situatie waarin een werknemer een botbreuk behandelt met een kruidenzalfje. Maar in het geval van de werkneemster is hier geen sprake van. Zij heeft haar genezing niet bewust vertraagd en het niet meewerken aan mediation betekent nog niet dat zij weigert mee te werken aan haar re-integratie.

De kantonrechter bepaalt dan ook dat de werkgever ten onrechte het loon heeft stopgezet. Ook uit andere uitspraken blijkt dat de werkgever zich niet mag bemoeien met het genezingsproces van de werkgever. Alleen wanneer de keuze van de medische behandeling leidt tot een vertraging van het genezingsproces, kan de werkgever het loon stopzetten.

ECLI:NL:RBAMS:2012:BW7225, Rechtbank Amsterdam 2012.

Meedoen aan hardloopwedstrijd geen reden voor ontslag

Ook in een andere rechtelijke uitspraak bleek onomwonden dat de bedrijfsarts bepaalt waar de werknemer al dan niet toe in staat is en niet de werkgever. Het ging in een deze zaak om een werkgever die ontdekte dat een werknemer (57 jaar oud) die al geruime tijd ziek was, meedeed aan een hardloopwedstrijd. En alsof dat nog niet genoeg was, bleek hij ook nog bij te klussen. Genoeg reden voor ontslag op staande voet, vond de werkgever. De werknemer belemmert door deze activiteiten immers bewust zijn re-integratie en de werknemer had ook geen toestemming gevraagd aan de bedrijfsarts voor deze activiteiten. 

De werknemer spande een procedure aan bij de kantonrechter en kreeg gelijk. De werkgever had te snel gehandeld. Hij had eerst de werknemer opnieuw moeten laten oproepen door de bedrijfsarts en hij had de bedrijfsarts op de hoogte moeten stellen van de nevenactiviteiten van de werknemer. De kans was dan groot geweest dat de bedrijfsarts met deze informatie zijn oordeel over de inzetbaarheid van de werknemer had aangepast.

De werkgever had hooguit een loonsanctie kunnen opleggen, maar een dringende reden voor ontslag op staande voet is niet aanwezig.

Rechtbank Noord-Nederland 18 december 2014.